Lumaktaw sa pangunahing content

Under the Bedtime Story

 “Nay, totoo po bang may multo... sa ilalim ng kama ko?” bulong ni Lhoyd habang mahigpit ang kakapit sa kanyang kumot.

 

“Wala, anak…” bulong pabalik ng kanyang ina sabay halik sa kanyang noo. “Wala…”

 

Ngumiti na lamang si Lhoyd bago ipikit ang mga mata. Dahil sumampa na sa ibabaw ng kama ang kanyang ina.

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Pagmamahal ni Jose

"Pakipot ka pa. Eh gusto mo rin naman ako. Bakit ayaw mo pa akong sagutin?" panunuyo ni Lolo Joseph kay Lola Esme. Humalukipkip ang matandang babae at ngumuso na parang bata. "Sagutin? Sagutin ka diyan! Ni hindi ka pa nga nanliligaw, ikaw na matanda ka!" Pinagmasdan ko lamang ang dalawang matandang nagsusuyuan na akala mo'y mga binata't dalaga pa rin. Sina Lolo Jose at Lola Esme ay sampung taon nang namamalagi rito sa Home for the Aged na pinagtatrabahuhan ko. At sa limang taon na nagvo-voluteer ako rito, marami na 'kong nakilalang matatanda. May iba't ibang ugali, ngunit silang dalawa ang lubos na nakapukaw ng atensyon ko. Nakakatuwa silang panuorin t'wing sasapit ang ika-siyam ng umaga. Katulad ngayon, may dalang paso ng sili si Lolo Joseph na kinuha pa niya sa hardin upang ibigay kay Lola Esme. "Hindi pa ba ako nanliligaw sa lagay na ito? Sampung taon na akong naghihintay at nagtitiis para lang sa napakatamis mong 'oo

KINAIN KO ANG PAG-IBIG

Babala: Rated SPG (Tema, Lengguwahe, Karahasan, Horror)  Nagising ako nang saktong alas tres ng madaling araw. Saktong-sakto lang ito... tulad ng inaasahan ko. Tamang-tama lang. Kinuha ko ang bagay na noon pa man ay kating-kati na akong gamitin. Sa tingin ko ay ngayon na nga ang tamang panahon. Lumabas ako ng aking kuwarto. Napakatahimik ng paligid at tunay na napakadilim ng bawat sulok ng mga silid. Binuksan ko ang kabilang pinto ng kuwarto at doon tumambad sa akin ang mga magulang kong mahimbing na natutulog. Gumuhit ang ngiti sa aking mga labi habang dahan-dahang lumalapit sa kanila. Sa bawat pag-angat at pagbaba ng kanilang mga dibdib ay mas lalong nararating ng aking sistema ang rurok ng kasiyahan nito. Sa bawat pagkaluskos ay mas lalong lumalawak ang guhit ng ngisi sa aking mukha. Tang *na... hindi ko na mapigilang mapamura sa aking isipan. Hinaplos ko ang napakaamong mukha ng aking nanay. Hindi niya alam na noon pa ma’y lihim ko na siyang napupusuan nang higit pa sa pagiging

Silforty

"Good afternoon, sir." Bati ng security guard. Tumunog ang chimes nang pagbuksan niya ko ng glass door. Pagkapasok ko ay agad na hinanap ng mga mata ko ang table na nasa pinakasulok at nasa pagitan ng mga salamin. Tinignan ko ang relo ko at nakitang sobrang tagal ko na pala. Napamura nalang ako. Ginala ko ang paningin ko hanggang sa... Makita ko siya. "Sorry. I'm so sorry. Aish. Late ako." Hinihingal ako. Pero parang alam na niya na mangyayari ito. Inaasahan na niyang mahuhuli na naman ako... Tulad ng dati. "It's okay. Have a seat." Napabuga ako ng hangin nang di manlang niya ako tignan. Nakababa parin ang tingin niya sa hawak niyang libro habang may isang tasa ng kape sa tapat niya. "Sorry." Halos bulong ko sa hangin sabay upo sa tapat niya. "I said it's okay." Aniya. "I'm--" Mas minabuti ko nalang na hindi ituloy ang sasabihin. Tinignan ko ang isa pang tasa ng kape na nasa m